آیا خوردن غذاهای لذیذ جایز نیست؟

از احادیث و روایات معصومین هست که میفرمایند:

که خوردن غذاهاى لذیذ وخوراندن آن به مردم وبه زحمت افتادن در پاکیزگى وخوبى غذا شایسته است. وسزاوار نیست انسان غذاهاى لذیذ را بر خود حرام کند. البتّه بى‌شک، غذا باید حلال باشد وآن‌قدر نخورد که او را از عبادت وپرستش پروردگار بازدارد ونباید همانند حیوانات، پیوسته براى خوردن وآشامیدن بکوشد، بلکه باید هدفش از خوردن وآشامیدن، آمادگى براى اطاعت خداوند باشد وبه گونه‌اى خرج کند که نسبت به شأن وجایگاه وى اسراف محسوب نشود که خداوند اسرافکاران را دوست نمى‌دارد. (به روایات زیر توجّه کنید:)
شریک کردن دیگران در غذاى خود
1. در روایتى معتبر آمده است که امام صادق علیه السلام بسى نان وغذاى لذیذبه مردم مى‌داد تا بخورند ومى‌فرمود: «هرگاه خداوند بر ما توسعه دهد وامکانات ما را وسیع گرداند، ما نیز بر مردم توسعه مى‌دهیم. وچون خداوند بر ما تنگگیرد وامکانات محدود شود، ما نیز (به ناچار) دایره کمک به مردم را محدود مى‌کنیم»